Anlayamam, Anlatamam

o kadar tembelim ki,
başımı kaldırıp göremiyorum
sonbaharın geldiğini,
çiçeklerin neden solduğunu anlayamıyorum,
dünümü yarınımı çizemiyorum bir kağıda,
tek bir cümle bile kuramıyorum,
yaşamak için;
o kadar tutumluyum ki,
yanlızlıklar biriktiriyorum yıllardır içimde,
hüzünlerimi biriktiriyorum,
kurutulmuş gül yaprakları gibi,
tutkularımı biriktiriyorum,yeni bir güne,
başlayabilmek için;
o kadar günahkarım ki,
saklıyorum yalanlarımı,
kendime bile söyleyemediğim hayallerimi saklıyorum,
kaybetmek istemediklerimi saklıyorum geceye,
zamanı geçmişlerden medet umuyorum,
hala umut taşıyabilmek için;
o kadar beceriksizim ki,
sonu belli oyunlara katlanmayı seçmişim hep,
uzun cümlelerin sonunu getirememişim hep,
küçük oyunları seyretmişim,yıkamamışım sahneyi,
yakamamışım asılsız buyrukları,dinlemişim,
acımamışım kendime,esirgememişim,
seçememişim kolayı,zoru sevmişim,
tutabilmek için onurun bi köşesinden;
ve o kadar mutluyum ki,
kirletmemişim ellerimi başkalarının yalanlarında,
görmemişim kimseyi alçak,ve kendimi yüksek,
çekinmemişim yanmaktan,
korkmamışım sevmekten,
bir günü daha anlamsız görmemek için;
yaşamışım...