Anlayamam Beni Anlamamalarını

anlamam insanları
anlayamam beni anlamamalarını...

unutmaya çalıştıklarını anlamam mesela
unutma çabalarını
bir zamanlar
gülüşler bağışlayan aşkları
şimdi külfet görmelerini anlamam
mücadele isterim
daha bismillah demeden seviyorum diyenden
gurur saçmalıkları duymak değil


yazgılar kargacık burgacık olsa da
okunsun isterim sabırla
herhangi biri bilmesin
kader ne alır ne verir sana
sorumsuz yaşantılara sığınmayı anlamam bir de
etiketli gezmek gibi
sorulara cevaplara gerek bırakmamaktır böylesi
açık ve net...
korkak duruşları, bahaneleri sevmem


kimlik varsa cebinde eğer
/gereksiz herşeyle karalı da olsa/
sesin olsun isterim
asaletsiz suskunlukları değil


anlamam ben
basit fantazilere ucuz isim aramayı.
c/esaret isterim,
büyükse sevgin
sonunu bilme isterim
yani sonu elinde olsun isterim
unutmayı istemek dışında.

sahiplik-aitlik farkını anlamamayı anlamam.
aşk sahip olmaksa birine,
aşk isterim dizelerinizde annenize,kardeşinize de.
aşk ait olmaksa eğer
hayatındaki herhangi birine değil
hayalinde tek kişiye ait olmak
hüzne, acıya ve tabi ki
imkansız da olsa bir aşka...
daha değerli değil mi?