Anna

Koru
Koru diyorum,
Sen benim aklımı koru!
Gittiğin günden beri
Aldığım her nefeste
İşte böyle yalvarıyorum Tanrıya Anna!

Mil çektiğim gözlerim
Şafağın doğumuna hazırlanırken
Beynimin her hücresi
Şizofrenik duygularla
Boğuşuyor.
Ölü ceninlerin doğumlarına şahitlik ediyor
Bazen gaipden sesler duyuyor
Bazen de var ile yok arası
Senin sülietini görüyorum
Başucumdaki o pembe abajurun saçaklarında
Yoksa,
Yoksa ben deliriyor muyum Anna!

Ne zaman gökyüzünü
Lacivert renkli bulutlar kaplasa
Kendimi caddelere atıyor
Saatlerce bir damla yağmurun
Toprağa düşmesini bekliyorum
Bilirsin bir senin
Bir de yağan yağmur taneleri ile ıslanan
Toprağın kokusuna doyamam derdim bu dünyada
Tabiat anada küstü gidişinle
Bir damla rahmetini esirgiyor
Esirgiyor benden Anna!



Ah,
Bir bilsen!
Bir bilsen ne fırtınalar kopuyor içerimde
Aldığım her nefeste boğuluyorum
Umut güvercinlerimin yerini
Karga sürüleri aldı
Gelmeyecek bir yolcuyu beklemekten değil
Seni düşünmekten boğuluyorum
Boğuluyorum Anna!


Bu gün yine sensizim
Gel demiyorum
Sadece bıraktığın yerde bekliyorum
Yine Yasemen kokundan
Yine o ıslak toprak kokusundan yoksunum
Bu gün bir ilki denedim yokluğunda
Dişimden tırnağıma kadar anason kokuyorum Anna!


İçimde ki çocuk
Çakır keyif oldu aymıyor
Gözlerim,
Gözlerim diyorum.
Beynimi tırmalıyor
Kulaklarımda ki
Karga sürüsünün sesleri
Artık tüm duygularım intihara meyilli
Galiba,
Galiba ben ölüyorum ölüyorum Anna!