Anne

Bu dünyada sevgi seninle eştir,
Sen benim kalbimde yer ettin anne
Göklerdeki melekler sana kardeştir
Sen benim gönlümü hoş ettin Anne.

Yokluğunda yaramazlık bilmezdim,
İzinsiz yerlere asla girmezdim.
Fenalığı kötülüğü görmezdim
Sen bana her gece anlattın Anne

Vazgeçemez oldum masallarından
Hiç gidemezdim senin yanından,
Beni ayırmazdın kendi canından,
Sen beni kendine bağlattın Anne.

Çocukken koşarak gelirdim sana
Çiçekler koyardım senin masana
Sevgiyle, şefkatle bakardın bana
Mutluluktan her gece ağlattın Anne.

Hep isterdim benim yanımda olsan
Hasta olmasam da başımda dursan
Haylazlık yapsam da bana kızmasan
Her an yokluğunu hissettim Anne

Farketmezdim senin ne idi derdin
Bu işler böylece olacak derdin
Bana kızdığında çıkıp giderdin
Seni üzdüğümü anlardım Anne

Kötü söz diyemem derdim ben sana
Doğruyu bulmaya yoldun sen bana
Bilirdim yine çok olurdum amma
O gece aniden yok oldun Anne

Sanmıştım başıma yıkıldı dünya
Sona mı ermişti bu güzel rüya
İstemem yokolsun içimde hülya
Sen beni meraktan öldürdün Anne

Bir daha da asla bırakma beni
Ne olur duyurma bana öfkeni
En iyi sen bilirsin çocuk kalbini
Beni affet yanından ayırma Anne.