Anne

Annem sana şiirlerin en güzelini yazmak isterdim
Ama sen öyle bir duygusunki içimde
Seni anlatacak kelime yok anne

Seni her gece aradım yanımda
Yokluğun buz olup içimi acıttığında
Ilık nefesini gül kokunu duydum
Kendimi sıcak kollarında sandım
İşte sensiz gecelere böyle dayandım

Sen kayıp giderken ogün elerimden
Kaybetmeyi öğrendim en incesinden
Bir nokta olduğumu senden ayrılınca anladım
Önce sevmeyi sonra gülmeyi en sonunda yaşamayı unuttum

Oysa ben sevmeyi oysa ben umudu
Olacak cümlesini severdim
Artık burası senin olmadığın güneşsiz bir şehir
Hasretin bu şehrin güneşi görmesini engellesede
Ben içimi günes görmeyen bu şehirde
Senin o sımsıcak sevginle ısıtıyorum