Anne
Üşüyorum kimse üzerimi örtmüyor
Dağlardan denizlerden esiyor rüzgar
Göremiyorum kim yanıma kim ırağımda
Korkuyorum anne
Böyle mi öleceğim?
Sonum böyle mi olacak?
Yalnız ve kimsesiz mi gömüleceğim kara toprağa?
Korkuyorum anne
Bir daha uyanamayacak mıyım?
Bir daha geçemeyecek miyim geçtiğimiz yerden?
Ellerinden yemek yiyemeyecek miyim?
Ağlayabilecek miyim kara toprağın altında?
Rahatlayabilecek miyim öldükten sonra?
Bütün acılarım dinecek mi anne?
Gözlerime bakıp
Her şeyin geçeceğini söyleyecek misin?
Bu sefer güvenebilecek miyim?
Sırtımı yasladığım
Bakmaya doyamadığım denizlere ve dağlara
Anne?
Tebrik ederim Ali bey. Duygusal bir şiir olmuş. Annelerimiz ise bütün bu duygularımızın anlamlı öznesi...