Anne

Masmaviydi gözlerim
Sadece seni görüyordum anne
Utanıyordum başkasına bakmaktan
Başkasına bakmaya hakkım yoktu anne

Ağlıyordum kızıyordun anne
Kızmamalıydın anne ağlamama
Ben senin hakkını düşünüyordum
Gözümden akan damlalarda


Biliyordum ödenmeyeceğini bu hakkın
Dokuz ay ne demek anne
Hiç usanmadan sıkılmadan
Çok ağırdı yükümlülüğüm

Hele anne dokuz ay sonrası
Nasıl anlatabilirim ki
Anlatmaya kalksam kelimeler kıyafetsiz kalır
Sen anne anlatılamaz bir cansın

Hep yanımda oldun
Benim için yaşadın
Karanlıklar vardı sen çıkardın aydınlığa anne
Saçlarınla örttün üzerimi, beni sen ısıttın

Sen beyaz bir laleydin, kırmızı bir güldün
Yalnızlığıma eşi olmayan bir dosttun
Hep sana koştum canım yandığında
Korkularımla sana uçtum kimsesizce

Sen Allahın bana verdiği bir melektin anne
Sanki benim için hep yaşadın
Sen var ya anne bir güneştin
Sen aydınlattın sen ısıttın sıcaklığınla

Sen yalan yanlış tanımazdın
Hep kolların açıktı sarılır kucaklardın
Sen var ya anne nasıl bir insansın
Beni dokuz ay karnında usanmadan taşıdın

Saçlarımı okşardın hep dizinde
Ben hiç büyümedim gözünde anne
Beni hiç büyütmedin
Sen beni hiç aklından çıkarmadan benle yaşadın

Sana ne desem bilemiyorum
Ne kadar koşsam sana ben ulaşamam
Allahın bana verdiği en önemli armağansın
Sen anne iyi ki varsın.....