Anne
çocukluk neydi Anne
yanlış mı öğrettin yoksa,bu kalbe!?
uçurtma uçurtmak mıydı,kuşların kanadında
oyuncak bebekler miydi yoksa!?
ben neden bunları bilmiyorum Anne
çocuk kelimesini neden işitmedim ağzından bir kere!
yoksa büyük mü doğdum Anne!?
bu yüzden mi hasretim bunca şeye!?
neden yaşatmadın bana çocukluğu!?
neden doldurmadın içimdeki boşluğu!?
yasak ettin bana ufacık gülmeleri
ağlamakla döküyorum bak içimdeki zehiri!
dinlemeseydim seni!!!
batsaydım keşke çamurlara,sana inat
komşunun bahçesinden hırsızlık yapsaydım da
kırılsaydı bu tutmadığın kol kanat
öldürdüm artık içimdeki çocuğu,sana inat
gömdüğüm çocuğa,gel şimdi birazda sen toprak at.
bu şiirde büyük emeği geçen GÖKHAN SEZGİN'e çok teşekkür ediyorum
ANNEYE OLAN EN GÜZEL ŞİİRLERDEN BİRİ BEĞENEREK VE DUYGULANARAK OKUDUM KALEMİN DAİM OLSUN....😊😊😊
ablacıgım yüregine saglık
Her ikinizide kutluyorum canım bayağ bi duyğusal anlamlı içerlenecek bir Şiir olmuş 👍👍👍👍👍 malesef kimilerine hayat baştan acı bir yaşam sunuyor Diğerleride kıymet bilmeyip şımarıp eee daha diyor ama genelde acılarla büyüyen çocuklar ilerde elindekilerin kıymetini daha iyi anlıyor daha bi Savaşçı oluyor bak burda birazcıkta tecrübe konuşuyor🤐😎 Solmasın asla ne yüzünde gülücükler ne içinde gölge düşürmediğin hayallerle Umutlar vede Hazim işte hayatada zehir edenlerede en güzel tavır budur alaylı alaylı bir Kahkaha el arsızlık desin aslında güçlü durmak bir nisbettir çalımlı hayata👍Seni(Sizi) Saygı ile Sevgi ile Selamlıyorum 🙂
candan yazılan ve yazan her iki yüreği yürekten kutlarımm sevgiler
iki yüreğe de tebrikler👍👍👍