Anne
Gecenin karanlığında, 2 ? 4 nöbetinde,
Rüzgâr kuzeyden soğuk soğuk esmekte,
Yağmur gökyüzünden hafifçe yağmakta,
Üşüyorum, ısıt beni anne.
Yağmur şiddetini arttırıyor,
Bak her tarafım ıslanıyor,
Bu yağmurluklar hep içine su alıyor,
Üşüyorum, ısıt beni anne.
Gecenin bir yarısı girdiğimizde mevzinin içine,
Kanımızın sonuna kadar beklemek için vatanı,
Bazen aklıma sen geliyorsun, öyle ansızın,
Üşüyorum ısıt beni anne.
Biliyorum senin beni gördüğünü,
Şu yağmur, rüzgâr altında nasıl üşüdüğümü,
Her şeye rağmen nasıl vatanı koruduğumu,
Üşüyorum, ısıt beni anne.
Keşke bu gece yanımda olsan,
Soğuk silah yerine sana sarılsam,
Kollarının arasında beni sımsıkı sarsan,
Üşüyorum, ısıt beni anne.
Seni özlemekle geçiyor burada günlerim.
Bir daha seni göremeyeceğimi biliyorum.
Sen yattığın yerde rahatsın onuda biliyorum.
Ama çok özlüyorum seni anne.
Mezarından çıkıp baksan dünyaya,
Senin oğlun bak vatan korumakta,
İşte sen, işte senin oğlun,
Oğlun çok özlüyor seni anne.
Yorumda bulunan dostlarıma yürekten teşekkürler.
benim de özlediğim duygular😥 içime taş gibi oturdu dizeleriniz tebrikler kaleminize 👍sevgilerim size🙂
Duygu yüklü bir siir yüreginize ve kaleminize saglik.
Duygu dolu bir paylaşımdı. Soğuğu içimize işledi 2 / 4 nöbetinin . Tebrikler .
😥😥😥 yapma ahmet gece gece anne şiiri olunca akan sular durur😙 acıttın😙😥😥😥