Anne Üşüdüm Ben

Sabahın erken saatlerine aldırış etmeden, saçlarını rüzgâra bırakarak evden ayrıldı,

Uçsuz bucaksız Bozkırda papatyalar bulmalıydı,
Bastırılmış duygularını kontrol edecek yaşta değildi,
Annesinin saçlarına papatyalardan taç yapacak, ona sarılacak, göğsünde uyuyacaktı,

... Çalılıkların arasından geçişini gerçekleştirdi, askerlerin bağırışlarıyla ürperdi,
Kayanın arkasına saklandı, beklemeliydi kolay değil topraklarından papatyalar toplamak,

Gürültülü yaşamlara alışık ruh haliyle, bulunduğu yerden toprağı adımladı,
Kulaklarındaki uğultular, bedenini göğe savuran dehşeti izledi,
Çizdiği resimleri içinden, dışarı doğru yönlendirdi,
Annesinin güzelliğini gözlerinin önüne seriyordu,

?'Üşüyorum, hiç kimseyi göremiyorum, bugün anneler günü,
Anneme çiçeklerle örgülü taç yapmalıyım,
Seni bir daha göremeyeceğim''
Hewal bitişlerin ne olduğunu biliyordu,'' öldüm ?' dedi.

Altın sarısı saçlı çocuk, Anneler günü sabahında uyudu..