Anneler Günü Geçti

bugün ertesi günü
anneler günü de geçti.
seni bulmak için ertelenen arayışımın
yine bir ertesindeyim.
hayat denilen sahte öykünün
kim bilir kaçıncı perdesindeyim.
yüzümü döndüğüm her yanda
nasıl olur da hep sensizlik çıkar karşıma,
ben bu talihsizliğin eşiğindeyim.
yıllardır elimde bir buket çiçek
annem ha geldi ha gelecek
yerini bilsem ben gideceğim.
kızım da küçük bilmiyor halimi
benden medet umuyor
küçücük ağzıyla gözündeki ''büyük ben''in
henüz anlamadığı günümü kutluyor.
oysa kalbimdeki yara derin
o kutlu olsun dedikçe,
benim yoksunluğum içimi kemiriyor.
otuz iki oldum,ikiye katlandı gidişin hatta geçti bile
ben ne zaman büyüyeceğim,
büyüyüp de gelmeyeceğini anlayacağım anne.
annesi olanlar görüyorum
naz küs yapıp üzüyorlar
benim olsa diyorum,hiç üzmezdim hiç ama hiç küsmezdim.
sadece dizlerinde uyuyabileceğim bir gece istiyorum,
bir masum gece.
belki de o geceyi bulsam hiç geri de gelmezdim.
şimdi olsa,
sıcak ellerini yanağıma dokundursa!
ah bu keşkelerle dolu hayatın
bir geri dönüşü olsa.
kader kader demekle geçmiyor keder
sinmiyor içime bu fukaralık,
sensizlik keşke saklambaç olsa.
elbet bir delikten bulup çıkarırdım seni,
karışladığım her bir avuç toprağın bir zerresinde bir yerin olsa.
çok soğuk bu mermerler,
üşüyorsundur oralarda.
üzerine yorgan diye sevgimi sermenin keşke bir umudu olsa.