Annem

Gülmedi nedense, kaderin senin
Al ömrümü annem, yeter ki ölme!
Öptükçe gül kokar, karbeyaz tenin
Al ömrümü annem, yeter ki ölme!

Canından bezsen de, çekip gitmedin
Taş bastın bağrına, belli etmedin
Şefkatle sarmadan, gidip yatmadın
Al ömrümü annem, yeter ki ölme!

Her türlü meziyet, gelir elinden
Asilsin, cömertsin, belli halinden
En tatlı sözcükler, düşer dilinden
Al ömrümü annem, yeter ki ölme!

Derdini, tasanı hep bana açtın
Kalbin ağlasa da, tebessüm saçtın
Canım anneciğim, başımda taçtın
Al ömrümü annem, yeter ki ölme!

Dertler sağnak halde, gelse de başa
Yavruların için, sabredip yaşa
Hiç bir zaman başın, değmesin taşa
Al ömrümü annem, yeter ki ölme!

Tevhidden ayırma, güzel dilini
Üstümüzden eksik, etme elini
Ölüp de döktürme, gözden selimi
Al ömrümü annem, yeter ki ölme!

Ne arzun var ise, söyle kalmasın
Menekşe gözlerin, yaşla dolmasın
Sıkıca sar beni, toprak almasın
Al ömrümü annem, yeter ki ölme!


20.2.2010