Annem

Küçük bir kız cocuğuydum,
Ürkek tavırları birde hayata karşı masumdum,
Yağmur yağardı gök gürültülü gece karanliğında,
Ben yine sensiz ben yine korkaktım suskunluğumla.

Büyüdüm sanırdım gecen her zamanda,
Korkularım da son buldu sanırdım yağan yağmurlarla,
''ANNEM'' o ismi güzel kadın olmadı yanımda,
Ben yine suskun ben yine korkaktım bu hayatta.

Dokuz ay can vermiş bana canında,
Umut olmuşum anneme o gece karanlığında,
Oysa şimdi yok hayata attığım ilk adımlarımda.
Ben yine sessiz ben yine annesizim bu hayat okulunda.

Aldığım nefes yaşam sınavmış, bu dünya bir varmış bir yokmuş.
Yedi yaşındaki ki kız çocuğuyum kaderim nasıl yazılmış,
Ben yine sensiz ben yine anneme vefalıyım...