ANNEM

Maraşın ufkunu kaplarken Akşam
Şu kalbim neden çok ağlıyor Annem

Dağların rengini sararken Akşam
Sesini kulağım dinliyor Annem

Benimle ağlıyor beyaz bulutlar
Gözümden hayalin gitmiyor Annem

Hasretin yüreğimi derinden yakar
Seni düşünmekten bıkmam ben Annem

Ruhumda acılar tarif edilmez
Bu sonsuz yoldan geri dönülmez
Bir annenin hakkı asla ödenmez
Hayatı sensiz ben sevemem ANNEM

Seni öylece bırakıp gidemedim
Sen acı çekerken ben gülemedim
Kimseye derdimi söyleyemedim

Bana öyle çaresiz bakma
Sen acı çekersen ben yanarım Annem

Bahar geldi çiçekler açtı
Güller mis kokusunu etrafa saçtı

Kalk gidelim köylere dağlara
Baharın has kokusu var oralarda
Demiş idim ya sana canım Annem

Kalkıp gidemem seninle oğul
Bu benim sonbaharım der gibi baktın

O çaresiz bakışın kaldı aklımda
Sensiz her şey boş ve anlamsız
Bunu/da böylece anladım Annem

Ruhun şaat mekanın cennet olsun
Annem.