Annem

Felek acımasız vurdukça vurdu

Kimseler halimi bilmiyor annem

Sarı gelinin de gitti yok oldu

Dünya kimseciğe kalmıyor annem .

Sene iki bin beş sıfır dört Şubat

Acı haberinle düşmüşüm bitap

Acı süprizlerle doluymuş hayat

Karardı şu bahtım gülmüyor annem .

Bıraktığın hayatta yapayalnızım

Yüreğim gam yükü bitmiyor sızım

Mazilere dalıp ağlıyor gözüm

Kimse gözyaşımı silmiyor annem .

Yine çocuk olsam sarsan beline

Öyle hasretim ki tadlı diline

Başımı okşayan şefkat eline

Kimse senin gibi olmuyor annem .

Gittiniz gideli perişan halim

Kesildi takatım büküldü belim

Garibim kimsesiz kırıldı dalım

Boşalan yerlerin dolmuyor annem .

Gönül dağım sisli kar ile boran

Evim barkım kaldı kimsesiz viran

Bitmiyor sancılar sızlıyor buram

Kimseden bir çare gelmiyor annem .

Ah annem yoruldum kesildi özüm !

O kadar yalnızım bitmiyor sızım 

Her zaman sizleri arıyor gözüm

Kimseler kapımı çalmıyor annem .

Bir gelebilsem de dizine yatsam

Doya doya o gül yüzüne baksam

Sıkıca sarılıp seni koklasam

Analar kalblerde ölmüyor  annem .