Annem

Bir anne kokusu esiyor dışarıda
Balkona çıkmaya korkuyorum annem
Yatağıma uzandım soğuk kış akşamında
Üstümü örtmeye gelsene annem


Hasret olmadan kıymet bilinmezmiş
Ayrılık oğlunun yüreğinde kedermiş
Sana anne demek eskiden ezbermiş
Şimdi kıymetini anlıyorum annem


Gülücüğünün güzelliğiyle can buluyorum
Hasreti unutup telefona sarılıyorum
Belki sadece sesini duyuyorum ama
Ben aynada gözlerini görüyorum annem


Hayattaki tek gerçek senmişsin
Dışarıda yalana alıştım ben annem
Sen tüm hayatını unutup bizi seçmişsin
Ben tek gerçeğimi istiyorum annem



Birgün elbet bitecek bu hasret
Gelecek bu oğlun koynuna sabret
Seni çok seviyorum oğlum diyerek
Beni o sıcacık yüreğine hapset annem


Nazar boncuğumsun sen benim
İyiliğin ve şevkatin adısın annem
Gündüzleri yorulmayan,geceleri uyumayanımsın
Sen benim canımın içindeki cansın annem