Annem Kadar....

seni özlemlerime benzetmiştim
ve belkide
onun için bu kadar cok sevmiştim.
umutlarımı calan umut tacirlerine inattın
gecmişe sünger cektiğim yeni bir hayattın benim için,
kol kanattın..

biliyormusun gecmişte sımsıcak bir yatagım hiç olmadı benim
soğuk kış aylarında anneme sarılıp yatardım
yanmayan sobanın başında uyanırdım
hatırlarım,annem hep uyanıktı,o hep ağlardı
sebebini bilmez bende ağlardım,

sonra işe giderdim 11 yaşında
kahvaltımın yarısını martılar yerdi
karaköy acıklarında biterdi,
ağlardım,
sonra güneş batardı,kapının önünde cocuklar top oynardı,bisiklete binerdi
ağlardım,
umutlarıma hayallerime ağlardım,
annem ağlardı ağlardım.

şimdide sana ağlıyorum
çünkü seni hiç susmayan gözyaşlarım kadar,
hiç olmayan bisikletim kadar,
seni sen olamayacağın kadar cok sevdim..
annem kadar sevdim...