Annem Konuşsun

Bir sus artık kimsesizliğim
Sen kalabalıklaştıkça ben yitiriyorum dengemi
Biraz öksüz biraz yetim hissediyorum kendimi

Bir sus artık kimsesizliğim
Çırılçıplak tenimde soğuk bir nefes oluyorsun
Zatürre olmuş yüreğim beni sen üşütüyorsun

Bir sus artık kimsesizliğim
Kapıma gelenin ayak seslerini duyurmuyorsun
O mudur diye düşüncelerimin katili oluyorsun

Bir sus artık kimsesizliğim
Duvar diplerinde kaldım üzerime geliyorsun
Bir sus artık da Canım Annem konuşsun ...