Annem Öldüğünde Rüyadaydı
Annem hatıralarla bulaşık yıkardı
Hatıraları kanardı bazen
Elleri kan ıslak olurdu annemin
Sudan körkütük hatıralar çıkmazdı
Sonra yanık türkülerle ütüler kurulardı
Saçlarını tarar gelinlik sandığına
Katlardı
Annem sudan bir hatıraydı
Annem halıları günlerce yıkardı
Çiçekleri boyun büker inler solardı
Halının treni kalkar gider annem
Kara lekeli hatıraların içinde
Boynu bükük yapışır
Bileti yanar
Garda vardiya değiştirirdi
Annem
İnmezdi ukdenin treninden
Annemin yüzük parmağında
Bir şehrin musluğundan sıcak suyu
Salonunda koltukları yayılır
Mutfağında fırını böreğini pişirirdi
Annem öldüğünde rüyadaydı
Bir büyük şehrin mezarlığında
Uyandı
Karla kaplı bir kış günü
Göle yolu sapağında bırakmıştı otobüs annemi
Annem bavulunda kuru gürültüler masum ahları
Ceberut adamların yetim bıraktığı yavruların gözyaşlarını
Sürükleyerek bata çıka eve gelmişti
Ola kurban olem bu köyüme demişti annem
Güneşin saklanıp ayın ağlamaya başladığı dakikaydı
Bir anne daha düştü duvardan
Karnı doymadı sayıların yine bir arttı
Yatsıya gidiyordu insanlar
Fazla mesaiye güldü bir gazeteci akşam akşam
Beni ölem ölem oğul gidem bu dünyadan dedi
Annem
O günden sonra annem titrer oldu ekrandan
Son nefesi yelkovan fark etti durdu zaman
Kuş oldu annem
Kanatlarının altında
Bize iyilikle doyun evladım bırakmıştı
23/09/2023 yağmur…
Annenize, Rahmana kavuşmuş annelere rahmet dilerim. Şehirli olduk ama ruhumuz hala taşralı, bir şiirin içinden geçince bile ah diyor bi yanımız. Yüreğinize sağlık.