Annem Sevgilim Ve Yalnızlığım...

__________Anne?

Yüreğinin kenarına başımı yaslarken
Dudaklarımdan dökülmüştü o iki kelime
(Anne düşmeyeceğim)
Öksüz bir kuşun kanadına sarılıp
Alabildiğine mavi okyanuslara uzanacaktım
Göğsümde Coşkuyla uçuşan bulutlar
Avuçlarıma üflediğin dualar
Ve saçlarıma sürdüğün İrem kokusu
Rüzgârın ilk çelmesine yenik düştüm


Şimdi?
Karanlık yüzümü yalarken
Kimsesizliğin eteği altında titriyor bedenim


İçimde Solan onca çiçek
Deniz olup taşsam da yeşermiyor
Diplerine acının tohumu ekili
Üvey ananın ellerinde çığlıklarım dövülürken
Kör kalemlerle sana açlığımı kustum
Çaresizce sana yolladığım haykırışlar mı lâldı? duymadın




Oysa;
Yokluğunda göz kapaklarıma biriken uykularımı dikip
Kulağıma iliştirdiğin masallarla dönmeni bekledim
Ve adının her harfi uğruna
Binlerce kez uçurumdan düşüp parçalanmayı dileğim (annem)
Sevgini sırtlanıp toprakta filizlenmek bu kadar kolay mıydı?
Tanrı biliyor sana en çok kalabalıkta muhtaçtım?


G e l m e d i n



_______________Sevgilim?


Tenimde serenat yaparken dudakların
Derimin içinden sızan terinle yıkanırdı hücrelerim
Temmuz sabahlarının arsız güneşi
Kıskanç bakışlarını cama diktiği vakit
Geceden kalma sarhoş yıldızlar başında dönerdi
Koynuna yeni doğan çiğ tanelerini döküp
Zifiri karanlık gözlerinin içine iliklediğin hayata kaç kez
Secde etti kalbim?


-Bilmiyordun-
Cennet perdesi Kirpiklerimin arasına gizlenmiş
Sancıyla kıvranan yaralarıma inat
Tutkulu bir aşkın okuyla saplandım ?yoluna-
Paslı çiviler vurdum adımlarım geri kaçmak istedikçe senden
Ayakuçlarının her öptüğü kum tanesine dizlerimi kırıp
Dilimle yerlere sinen kokunu içime süpürdüm
Ama veda vakti dayandığında göğüs kafesime
Damarlarımda kanser gibi çoğalan sevinçlerimizi öldürüp
Günlerimin ızdırap veren yatağına döndüm
Tanrı biliyor
Seni en çok ardımdan yağmur olup döküldüğün an sevdim


Ü z g ü n ü m



_____________Ve yalnızlığım?

Çocukluğumun ağzına ne zaman umut kırıntıları kaçsa
En cesur tavrını giyinip iki kaşımın arasına
Fırtınanın koynunda saklanan hüznümü gömdün
Hayallerim vardı defolar açılmış
Yırtık duvarların suratına sürüp yakarışını birlikte izlediğimiz
Her gülümsediğim anlarda dikenli elini uzatıp
Çektin sızılı bataklığına


Tanrı biliyor?
Mutluluk denilen acıyı yaşatmadığın için

M i n n e t t a r ı m s a n a