Anneme

O hep sevdi
Çocukken yaramazlıklarımızı
Çamurlu ayakkabılarla patır kütür,
Odalara dalişlarımızı
Kızgınlıklarımızı,
Öfkelerimizi ,
Yanlışlıklarımızı
Hatda,isyanlarımızı
Kavgalarımızı o hep sevdi .
Hiç birşeyde beklemedi
Kendinden okadar çok şey verdiki
Belkide biz okadar çok şey istedikki
Dün gibi aklımda iş yok çalışan yok
Mavi gözlü bir kadın
Hayata inatla dikilmiş ,
Yüreği ile hayatı örüyor üzerimize .
Kırk yıllık can dostu erken terk etmiş gemiyi
Dev bir geminin icinde ,
Nasırlı kanayan elleriyle çığlık atıyor ,
Su saçıyordu durmadan yorulmadan
Çığlık atıyordu batmayacak bu gemi diye
..o gemi batmadı anne .
O gemi batmadı
Siyah saten bir kumaş önlüğüm vardı
O zamanlar cocuklar
Ve okullarda biraz siyah dı.
Öğretmen beşlira istemişti
Hala utanıyorum
Neden utanıyorsam
Bir sabah o beş lira için on kapı vuracaktı
Mavi gözlü kadın
Vurmuştu sustu.
Utangac,mağlup ,yıkılmış ,
Sahipsiz duvarlar gibi
Denizi taşıyan gözlerinden anlamıştım,
Çocuktum ama
Çocuk olamayacak kadar yaşlıydım.
Ben on ikimde büyüdüm
Kardeşim yedisinde .
Buyüzden bu adamın cocuk yanları
Yarım kalan kahkahaları
İşte o gün
Aslında hiç sevemedigim kravatı
Başımda taşıdığım okul çantamı
Hiç olmayan oyuncaklarımı
Birde babamın adını
Önce yüreğimde sonra ateşin icinde sonsuza kadar yaktım .
Erken öğrendim hayatı
Puşt larla pazarlıkları ,gecelerle dalaşmayı
Umut etmeyi
Birde umudu param parça etmeyi
Ve ekmeğin çok zor kazanıldığını
O hep sevdi
Cellatta olsan Melekde farketmedi
Ben seni çok özledim anne .
Zamanımıydı gitmenin
Sarılıp boynuna öyle ağlamaya ihtiyacım varki
Şimdi
Diyeceksinki
Koca adam ağlarmı
Ağlar anne koca adamda ağlar
Hiç kimse görmez ,
Soğuk Pastel rekli duvarlar görür
Gecenin kara gözleri
Bazen gökyüzü görür
Ama ben anne hıckıra hıckıra
Ağlamak istiyorum boynunda.
Ellerini yüzüme koymak
Kucağında yani anne evrenin
En güvenli yerinde
Bölünmüş uykulardan sonra
Derin bir uykuya dalmak istiyorum
Ama ben seni çok özledim anne
Sana okadar çok anlatacaklarım varki ..