Annem'e

Göbeğimden tutupta beni sana rahmeyleyen Allaha hamd olsun,

Bilmek ne güzel, hele bilinmek ne güzel, 

Bilenin hatrına binaen,

Değer verip, muhatap alanın...

Uğruna sevilmek, sevmekse dahada güzel,

Anne desem...

Ne desem, sonrası bilemiyorum,

Savunmasızlıkların ortasında bir gonca,

Savurduklarından bazen farksız olunca,

İyi niyetli de olsa, yanağına ve başına aldığı

Merhametsiz hücumlar,

Anne seni düşünürken ilk bunlar gelir aklıma,

Set çekerek dilime  yazdım sana dair düşündüklerimi,

Zannetmeki gül goncam bunlar sızlanma...

Keşke pembe düşlerimizi yaşayabilseydik büyütürken iki canı,

Olsaydı kötü anılarımız birer yanılsama,

Babamın çalıştığı işyerine gittimizde kardeşimle okul sonrası,

O gün hazırladığı "Ekmek Arası Köftenin" bir daha,

Hiç o günkü kadar güzel olmayacağı gelmezdi aklıma

Ya çocuk tadıydı damağımdaki lezzeti,

Ya zamanın tadıydı veren lezzeti,

Ya da babamın şahane aklı, kalbi ve elleri,

Mesleği olmasada tutkuyla ekmek arası köfteyi işleyişi,

Aysel Teyzenin, bizi sevdiği için Bakkala çağırışı,

Oyuncakları önümüze serişi,

Bayramda evine davet edip fotoğrafımızı çektirişi,

Tadı kalır işte bazı anların...

Kıyametimiydi sonraki günler güzel günlerimizin,

Kerametimiydi yoksa azla yetinen mutluluğumuz neslimizin,

Allah bilir kalbimizi, tek bildiğim,

Nifaka atılır bazı tohumlar,

Sessizce büyütülür,

Gıybetle sulanır, iftirayla geliştirilir,

Ama asla ağaç olamazlar, 

Ben varken gövdesini keserim hepsinin,

Sen üzülme Anne,

Allah için yaptığın herşey biliyorum sana yeter,

Peter Parker ölen amcası için yas tutarken,

Ben elimde öldürülmeye çalışılan Ailem için hep pas tuttum,

Gördüğüm hep buydu, tüm filmlerin tam ortasında,

Ve sonunda yanılmadığımıda gördüm,

Yangınlarımı zaten gömmüştüm, 

Yanıtlarımı sana zamanlada vermiş oldum,

Herkes hariç, Bir sana yar edilmeyen sevdiğini, 

Senide ona yar etmeyen senin sevdiklerini,

Zora sokmak için herşeyi, oynadıklarınıda gördüm,

Biraz beni dinleseydin aslında hiç yara almayacaktın,

Yine ortada kaldın, nerden aldın? ah o akılları Anne...

Közün üstüne köz koymaktır insana laf anlatmak bazen,

Körün gözüne ışık tutmak gibidir hissettiklerinin anlaşılamaması,

İşte bu yüzden...

Kalbiyle oynayanlar dünyayı düşünür Anne,

Kalbini Temiz tutanların ise Sahnesi Cennettir, Gül Goncam,

Allaha olan inancınla ve

Akli Paşan yanındayken senin,

Ölüm hariç her kötülük olur illaki, 

Senden uzak İnşaAllah...

Teessüf ediyorum senin yüzünden,

Sana karşı yanlış olan bazı düşüncelerime,

Süfl-i zan etmişim sana affola,