Anneme

20 yaşındaydım...
Gerçek acıyı tatmamış, acı nedir bilmeyen
Bir gece önceydi... Gülüyordum, kahkahalar içindeydim
Evet evet mutluydum
hem de çok...

Bilmez, bilemezdim ki canımı hayatta en çok sevdiğimi yitireceğimi



Şimdi yaşım 24... aradan 4 koca yıl geçti
4 koca sensiz yıl

Ve ben yine eğlendim, yine kahkahalar attım

Hatta sevdim ve sevildim
Ama gerçek acı nedir şimdi daha iyi biliyorum
Daha iyi biliyorum ki gezdiğim her yerde sen

Gülerken akan göz yaşlarımda sen



Biliyor musun en çok senin sevdiğin yemekler geliyor aklıma
Ve o pamuk ellerin

Seni unutmak mümkün değil melek annem
Ve asla unutamam



Yüzünü, gülüşünü belki de sesini unutmamak için her gece
Her gece rüyalarımda seni görmek için
Dualar ediyorum Allah'a



Fotoğraflar acı veriyor melek annem
Bakamıyorum... O kadar gençsin ki resimlerde
Ben senin çillenmiş pamuk ellerini yıllarca öpmek isterken
zamansız gidiverdin be melek annem



Biliyor musun evlendim anne
Hani ?evlenmeyeceksen, gururu ile oynama' dediğin bir delikanlı vardı ya

İşte onunla evlendim melek annem
Ve sen melek annem orada, gökyüzünde mutlu musun

Hissettin mi, paylaştın mı o geceki mutluluğumu



Rüyalarımda o doyamadığım pamuk ellerini öpüyor
Sadece sana anlattıklarımı, yine sadece sana anlatacağıma söz veriyorum
Yaşarken de melek olan canım annem
Melek annem seni çok özledim