Anneme Mektup

Korkutan bir sesi var karanlığın,
Ben aydınlığımla susturmaya gidiyorum.
Ürkek bakışların esaretinden,
Bir vatan için ölmeye gidiyorum.

Saçlarından baharın kokusunu aldığım,
Canımı canına kattığım,
Gül yüzlü annem...
Hiç yitirilmeyecek umutların içinden,
Bin umudadır benim yolum...
Mecbur kalmadıkça gidilmeyen,
Unutulmuş,küstürülmüş bir yeredir belki de...
Çocuk kırılganlıkları üzerine kurulmuş hayallerin tam ortasında
Maviliklere hasret kalmış küçük yüreklere,
Yoksullukların büyütüldüğü yalnız sonbaharlara,
Belki bir girdabın tam içinedir yolum...

Biraz hüzün kokar dağları Anadolumun...
Türküler yakılır hasrete ve umuda dair.
Yüreği yaralı türküler...
Yalnızlıktır kaderi çoğu zaman...
Ama bir şey var annem...
Geleceğe umutla bakan ışıl ışıl gözler...
Vatana,bayrağa sevdalı küçücük yürekler...
İlk kez tebeşir tutuyor elleri,
Soğuktan titrese de küçücük bedenleri,
Bir şey var onları gülümseten
Sadece tertemiz bir sevgi...
Şimdi senden uzağım diye pencereye dalar ağlarsın,bilirim
Sakın ağlama ben zorlukları senin için yenerim...
Ağlama gül yüzlü canım annem...
Oğlun yuvasını şimdi buldu
Ve oğlun asıl şimdi adam oldu...

Bakarsın amansız yağmurlar yağar bu ıssız yere
Sert fırtınalar kopar yüreğimde
Bakarsın korkarım karanlıktan, uyuyamam geceleri
Ama içimde büyütürüm sana dair en güzel şiirleri.
Binlerce çocuğum var artık benim
Kiminin babası olurum kiminin annesi
Senden aldığım sevgiyi aşılarım bedenlerine
Senin gibi sıcacık gülümserim gülmemiş yüzlerine
Bende çare bitmez annem, inanç tükenmez
Ben var oldukça sevdalar bitmez....
Şimdi sen en sevdiğim yemekleri yapar yiyemezsin,bilirim...
Sakın ağlama o pamuk ellerinden öperim...
Ağlama gül yüzlü canım annem...
Oğlun aslan gibi ayakta durdu
Ve oğlun asıl şimdi adam oldu...


Bir görsen sen de minicik yürekleri,
Koklasan saçlarından,tutsan ellerinden...
Heyecanlı ve ürkek ' Öğretmenim' deyişlerini bir duysan...
Bembeyaz bir düş içinde bizi ve yıkılmayan sevgimizi bir görsen...
Umudu müjdeleyen sesinle bizim için dualar etsen...
Anlardın beni...Anlardın ve gurur duyardın oğlunla
Şimdi bahçesinden uzak bir gülüm
Binlerce gülün içinde...
Böyle bir güzellik varken
Koyar mı ölüm bize...
Şimdi sen ışıkları kapatır,yatar uyuyamazsın bilirim...
Sakın ağlama ben gece rüyana gelirim...
Ağlama gül yüzlü canım annem,
Oğlun verimsiz topraklara su oldu,
Ve oğlun asıl şimdi adam oldu...

Bir çocuğun gözlerinde görmek geleceği,
İçinden bulup çıkartmak cevheri,
Sevdalanmak Mecnun misali işine,
Ayakta durmak her şeye rağmen yıkılmadan,
Ve çalışmak, yorgunluk nedir bilmeden,
Kötüyü,karanlığı görmeden...
Sevebilmek hiçbirini ayırt etmeden,
İki yüzlülük,namertlik,alçaklık nedir bilmeden
Tüm kalbimle sevebilmek kırılgan yüreklerini..
İşte beni ben yapan budur annem...
Şimdi sen doğduğum günü hatırlar,maziye dalarsın bilirim...
Elbet bu hasret biter bir gün ben de dönerim.
Ağlama gül yüzlü canım annem,
Zaman seni de beni de yordu,
Ve oğlun asıl şimdi adam oldu...

Dedim ya kötülük ve cehalettir düşmanım,
Senin için,vatan için,bayrak için ölmek de olur alınyazım...
Korkak kurşunlara siper olurum,
Belki bir gece birden yorulurum...
Zor bir aşk benimkisi,
Ama asla sönmez içimdeki vatan sevgisi...
Ben olmasam da binlerce öğretmen korur çocuklarımı,
Sanma ki canım annem bu yoldan dönülür,
Toprağa ancak kahpelikler gömülür...
Şimdi sen secdeye eğer başını,saklarsın göz yaşını,bilirim..
Ben gökyüzünden o güzel yüzünü seyrederim...
Ağlama gül yüzlü canım annem,
Ayrılıktır bu vakit doldu,
Oğlun şimdi bir melek oldu...