Ansızın Dudaktan Dökülenler

Karanlık bir odada yanlız başımayım,
Dışarıda durmak bilmeyen bir fırtına,
Yağmuru eksik kaldı sanma,
Onlarda sen gittiğinde gözlerimden aktı akıyorda...

Kocaman bir boşluktayım şuan
Bir elimde resmin yeter
Dünya yıkılmış banane.

Gözpınarlarım kurumak üzere sen yoksun hala
Ne bir telefon, ne bir mektup, ne bir haber
Belli ki sende istemedin hiç
Ulaşılmaz olmayı seçtin ve gittin.

Ben mi?
Benden bana birşey kalmadı gözyaşları hariç
Hala bıraktığın yerdeyim
Ya şimdi gel Ya Hiç . . .