Ara Kendini

Sen kimsin?
Serseri...
Sen ancak,
Gecenin karanlığında anlarsın kendini.
Gecenin karanlığı var ya,
Gecenin o zifiri karanlığı,
Işığın olmadığı o yalnızlık tüneli.
Hele bir gir o tünele,
İşte orada seyreyle kendini.
Orada seni avutacak akisler yok,
Orada renk cümbüşleri de yok,
Orada sen varsın yanlız sen,
Geldin kendini arayacağın yere.
Etrafına bakın kimsecikler görünmez.
Derinlikler karanlıklar uçurumlar...
Bir tüneli var işiği da yok,,
Bir gayya kuyusudur orası,
Dalar gidersin bilmediğin yerlere,
Hiç bilmediğin anlamadığın yerlere.
O işik var ya o işik,
Bilemezsin sana ne kötülükler etti.
Yillardır senelerdir seni aldattı.
Sırrını sakladığı yedi renk ile .
Bir an aklından sil her şeyi,
Kendini at o karanlık dehlizlere...
Neler bulacaksın orada neler...
İşte orada bir ayna var karşında,
O aynanın karşısında kendini düşün,
Şair olmana da gerek yok.
Orada biraz düşün ve kendini ara,
Şairim buldun mu kendini...
Kendini aramak dünyadaki en zor iştir derler ya,
İster bana inan ister inanma...
Karanlığın içinde bulduğun kendinii,
Işığın akisi ile şöyle bir incele.
aradığın kendini belki buldun,
Hilesiz hurdasız arayıp bulduğun sensinn işte.