Arada Islandı Aşk

görüntümün birikip silindiği yerde
balkonların çizgili sülieti
demir parmaklıklar,antenler,kablolar
duvar diplerinin
geçmiş zaman şarkıları

aşk emip,sevda fısıldadığım aram
gövdenizin dışı gibi yanlızlığım
bir çocuk sarkmaya dursun pencerenden
takıp kanatlarına,götüreceksin sanırım
bunun için dalışım gölgelerine
uyanışım simsiyah perçemlerine

yemyeşil bir umuttu ikimiz için
saçakları içimize işleyen dallar
sen göğünü salardın bakabildiğince
ben köklerine akardım
dilimin döndüğünce

yetmedi biliyorsun
ne senin şarkıların
ne benim şiirlerim
hüzünler giyindiğimiz o günden beri

şimdi ellerin ceplerinde
bir volta işliyorsun
yürüyorum bende ardında dolanarak
ne bahar şarkıları var artık
ne'de demli sevinç gözyaşları
harkulade liğe gömüldü her şey
dermansız sın biliyorum
artık istemiyorum hiç bir şey

ayrılmadan senden
ellerinin sıcaklığını,saçlarıma döküyorum
olur ya bir ara dönerse şiir
uyandığın güzel yurduna
anımsa dudaklarında kalan kokumu
ası ver hayalimin boşluğuna.