Arada Kaldım
ne Annemi görebildim ne babamda kalabildim
nede Çocuk yüreğimle olanları anlayabildim
her zaman ortada arada kalan ben oldum babam
bazen aç yattım bazen yarı tok yaşadım
geceleri yastığıma Annem'miş gibi sarılıp ağladım
ben annemin ve senin sevgini çok aradım babam
neler çektiğimi kimselere anlatamadım
yıkılmasın yuvalar parçalanmasın aileler
şunu iyi bilesinizki arada çocuklar gider
ne olur yuvanızı koruyun yavruları etmeyin heder
sonra yaptıklarınızı anlayamadan herşey biter
daha henüz on üç yaşındaydım gurbetlere salındım
bu öksüz yüreğimle insanlara darıldım
mutlu çocuklu ailelere hep uzaklardan bakardım
canım ağabeyim Ali iyi'ki yanımda sen vardın
Babamın kucağından ana sıcağından mahrum büyümek ne büyük eksikliktir acıdır!Biz ki hala bu yaşta anne ye babaya koşuyoruz azıcık sıkıntılandığımızda ; bu sebepledir ki minicik bir yavrunun böyle kimsesiz büyümesi ne büyük yıkım!Lütfen darılmayın lakin her ne sebeple olursa olsun çocuğunu terkeden annelere babalara öfkem büyük benim.Bi kedi kadar olamayıp evlatlarına kendini adayamayan kişiler ne için yaşarlar anlamam.En güzel nimettir evlat Allah'ın lütfudur kullarına!Çok yazık hakikaten çok yazık..sevgilerimle değerli dost...
Şiirkolik ailesine hoş geldiniz şairud83eudd20