Araf Treni

Gözyaşlarının ve tebessümlerinin tam orta yerinde
Sırat kadar keskin
Tramvay duraklarındaki sarı çizgilerin ötesi kadar tehlikeli
Müslüman mahallesinde kilise gibi aykırı bir yerdeyim
Önüm arkam sen
Saklanamıyor ve tıp diyemiyorum
Alışamıyor ve sızlanıyorum her seferinde
Kutup yıldızların peşinden gidiyorum
Yolum uzun
Sonum meçhul..

Saklanamıyor ve tıp diyemiyorum
Alışamıyor ve sızlanıyorum her seferinde
Üstüm başım sen sefil
Sen kokuyor sokak lambaları
Sokağımızdaki kedilerde sana hasret
Tenha bu diyar
Bir sen eksik..

Yolum uzun
Uzun yollar avutuyor gözlerimi
Avunuyorum tren raylarının gürültüsünde
Tam orta yerindeyim
Sensizlik ve sessizligin arasında sıkışıp kaldı gönül
Duy; idam sehpası dolandı ayaklarıma ,son arzum "sen"
Bak; bugünde ölmedim
Gör; ilmigi ve çöz beni..