Arafta Bırakma Beni

Yoksun
Bu kör kuyunun başında
Bir başıma bırakıp gittin beni
Bağırsa da tüm hücrelerim
Avaz avaz sen diye diye
Sen ki
Kefen pamuğu tıkarsın kulaklarına
Ne sesimi duyar
Ne de ardına bakarsın

Oysa
Daha dün bu kuyunun dibinde olan
Sen
Ellerimi uzatıp
Seni oradan çıkaran
Bendim
Hala taptaze duruyor
Silinmedi hafızamdan
Tut ellerimden
Tut hadi sevgili deyişlerin


Tarih tekerrürden ibaret
Şimdi
Seni çıkardığım kuyunun başında
Kaderim senin ellerinde
Sonumu beklemekteyim.
Yokluğun Cennet ile Cehennem arası
Katmerli acılar yaşatma bana

Anladım ki
Ben senin huzuruna gölgeyim
Bak
Görme diye gözlerimi
Arkamı döndüm sana
Yürekli ol , korkak alıştırma ellerini
Hadi şimdi
Tek hamlede it
Bu kör kuyunun içine
Yalvarıyorum sana Arafta bırakma beni