Araftayım

Araf'tayım,
Ne aşk diye sarılabiliyorum sana nede gidebiliyorum senden
Ne sen gidiyorsun benden nede geliyorsun şehrime

Kopkoyu yalnızlığımın tek şahidiydi düş'lerim
Sen düş'ümde ben düşüş'lerdeyim

Soldu güller sustu bülbüller deşildi yine yürek yanım

Bilinmeyen bir zamanda aldı götürdü gurbete
Dumanı tütmeyen bir tren
Karanlık bir zamanda limanımdan götürdü seni
Rotası meçhule vurmuş bir gemi

Yabancı şehirlerde yaşıyor artık yüreğim
Yalnız beni ıslatıyor yağan yağmurlar
Yalnız bana vuruyor şehrin tüm soğukları
Sensiz düşüyor takvim yaprakları
Sessiz geçiyor günlerim

Kaç bahar geldi kaç kış geçti
Benim mevsimim hep yokluktu
Yokluğum sana
Şehrin soğuk kaldırımlarında kaldı sessizliğin
D'üşüyorum
Üşüyorum

İçi kalabalık susmalara sığınıyor mevcudiyetim
Bir yanım kara sevda bir yanım veda
Sokak lambası altında oynarken kimsesizliği
Başkasına ışık tutuyor esmer karası gözlerin

Hep aynı yerden kanıyorum
Yitirmişliğim senin eserin biçareyim

Üryan bir gecenin kör vaktindeyim
Yedi verenlerin hüznü vuruyor pencereme
Soğuk odam soğuk yalnızlığım
Boğazıma acı bir nefes sıkışmış
Elimde yanıyor sigaram içimle beraber,
Ya git bitti diyeyim ya da kal yanımda bileyim kadın,
Ya git gururun aşkına
Ya da kal Allah aşkına.


Şiirime ses olan sevgili Meltem Avcı ( Şiiraşk ) Ablama sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.