Aralık

aylardan Aralık...
hangi günün ertesi, bilmiyorum.
mevsim mevsim geçiyor saçlarımdan ayrılık.
şiirler yazıyorum sana,
bir hecesi eksik.
baktığım her yer buğulu bu yerde,
her gece sesinden düşerek uyanıyorum.
bir bardak suyun serinliğine bırakıyorum kendimi,
içiyorum ayrılığı,
aylardan Aralık...



aylardan Aralık,
her yer karanlık bu yerde.
yalnızlığın kokusu siniyor içime gittikçe,
kum saati çevrilmiş,
vakit keyfe keder akıyor.
mevsim mevsim geçiyor saçlarımdan ayrılık.
bakışların değse gözlerime şimdi,
ve suskunluğumla öldürsem bu şehri.
giderken,
yüzümü gömdüğüm duvar,
sesimi yutan bir yatak kalmış odamda.
yalnızlık soğuk,
aylardan Aralık...


ey sesinden öptüğüm kadın.
sen üşürsün şimdi kalabalık sokaklarda...
bense bir ipin insafına bırakıyorum gençliğimi.
yıkık bir şehirden geldim sana
ve ucuza kapatılmış arsaların kaçak gecekondularından,
soğuk yalnızlıklar getirdim...
aylardan Aralık işte.
her yer ayrılık.