Aranan Aşkın Mayhoş Bahar Havasındaki Hüznü

-1-

/Ayın semalı gölgesi düşüyor aşkın baharına
Hilal yakışıyor, gökler inliyor senin bakışına.../

Derin aşk nakışıyla kalbime işliyor, yüzlerce kez damlıyor acı'n
Serpiliyor kapında umutsuz sandığın her adımın
Koşuyor, semaya koşuyor aşkın
Gökyüzüyle bir olmaya, yeryüzüyle pir olmaya gidiyor şanın
Sevgiyle sancılanıyor, doğuruyor her saniye acı ulanışını
Seğirtiyor baharının son demlerini
Hava boşluğuna düşüyor tek tek kelimelerim
Tırmanırken aşkın göğüne doğru
Düşüyor.
Acıması olmayan metahorlarla savaşıyor aşkın
Galip mi mağlup mu kimse bilmiyor kahramanını
Senin aşkın diskalifiye,
Çok acı çektirdi çünkü, çok kan döktü
Hala da uğraşıyor kazanmaya aşkın baharını

-2-

Soğuk mezelere düşman adının namı düşüyor ayın şerhinden
Kolay cevaplanamayan ahir sorulara düşman
Kıvranıyor, bezeleniyor, uç noktalara yakışıyor
Senin gidişinle tökezliyor düştüğü namına inat
Aşkın selamına takılıyor,perhiz sevgisini selamla niyetliyor
Kor nehrini karıştırıyor arasından aşk kırıntıları çıkıyor
Çürümüş aşk taneleriyle doyuruyor karnını
Bocalıyor...
Yarım kalmış esef niyetleri,
Tamamlıyor,
Semadan düşen adının harfleriyle doğruluyor

/Arıyor ilk aşkını
Arıyor ilk baharını/

-3-

/Süzülmüş koyuna bindiriyor acılarından arta kalanlarını
Gönderiyor sonsuz karanlığın zifiriliğine/

Uçsuz bucaksız nehrine acı bir bal akıtıyor zehrinden
Soysuzlaşıyor, aşına ihanet bulaştırdığı aşkını kazıyor
Çıkmıyor akıtılan zehir
Pişmanlıkta bulaşıyor yarımlaşmış aşkına
Korkuyor
Zehir bulaşan aşkın rengi kararıyor
Kan kusuyor aşkı, gözlerinin feri sönüyor, teni boğuklaşıyor
Gönderdiği acılarını arıyor, karışmış sonsuzluğa haykırıyor
Boğazı da zehirli akıtamıyor kelimeleri
Zehir akıyor boğazın karanlıklaşmış derinliğinden

(Aşkı da zehir
Kan kusuyor sürekli...)

-4-

Kar beyazlığında iki el buluşuyor yeryüzünün en yüksek hidayetinde
Kavuşuyor gözler de eller gibi
Aranan ilk aşkın gölgesi düşüyor kalbin köşesine
Aranan ilk bahar açıyor aşkın çehresinde
Gömülmüş tüm acılar, haykırışlar
Zehirler bir bir yok edilmiş, ölmek üzereliğin tepelerinde kumlar birikmiş
Yayılan yeşilliğin çevresinde aşkın naraları inliyor
Kavuşmanın taze bahar kokusu yayılıyor tüm gönül bahçelerine
Ayın gökteki karanlığı yok olmuş, yeryüzündeki güzellikler peydalıkta
Aşkın kapı aralığına iki naif yürek sıkışmış
El ele, yürek yüreğe bir aşkın mayhoşluğu

/Aranan bahar bulundu
Aranan ilk aşkın yürekleri kavuştu.../