Arayış

Dün ceviz kabuğundan
Saldalıma atladım
Tüm sevgi koylarında
Ak meşe ormanlarında yol aldım
İpekten kanatlar takıp
Galata kulesinde şehre
Baktım
Ben yoktum
Sen yoktun
Aşk denen muamma
Beynimin en kuytularında
Bir iz bırakmadan kendini kaybettirmiş

Olsun varsın içimizde filiz vermeye
Müsait binlerce sevgi sözcüğü varsa
İnsan denen iki yarım elma
Bulur kendi kutbunu
Yürümek gözlerinde kaybolduğun
Sevgiliye gitmekten
Kolay ne var
Gök yıldız kaynıyor
Yeter ki aç yüreğini