Ardavuzum Ben

çeşmenizde
ardavuzum ben.

bazen çakıl taşı,
bazen de
bir yosun olurum.


bir çeşmenin kaynağından,
hep seni aradım,
koca evren içinde.

yoruldum.
susuzlukta kurudu göz pınarlarım.

bir taşralı pınarın,
kaynağından filizlenir gülhatmi.
kıskanır onun güzelliğini,
navruz yada nergiz.

güneş de kıskançtır,
sakın güneş çarpmasın.

alizeler esince,
eğilir salkım söğütleri.
eğilmez,kirpik ve kaş,
bir de baş

eline su dökemez,
nil'deki papirüs.

dünyanızdan ben,
bir damla gözyaşıyım.
kendi içime akar,
ırmak olurum.
bir akvaryum balığı gibi,
kendi denizimi arar dururum.

her akşam,
bir kadeh ay ışığı yudumlarım.

bir çeşmeye ay düşmüş,
geri gelmez.
ayın şavkından kendimi gördüm,
aynaya gerek kalmaz.

ben,bir defa geçtim
orta mektep şiirinde.
bir daha geçmedim o tenha yoldan.

ama şimdi,
tropikal meltemlerdeyim.
tibet gibi suskun.
ağrı gibi içli.
everest kadar fırtına yüklüyüm.