Ardından Sustu Bu Şehir

bu şehir daha önce hiç böyle sustu mu ?
vuruldu mu bütün bakışları yıldızların?

gidişinle götürdüğün bir ben değildim elbet.
ardından sustu bu şehir..
ben sustum...
hayat nefes almaktan ibaret artık.
acı çektiriyorum kendime,
bazen küfür bile ediyorum.
sonra seni düşünüyorum yine,
gülüyorum..
kanıyor içimde bi yerler..
yanıyorum..
evet yanıyorum..
çünkü kanım çok sıcak
hayat soğuk oysa,
sızlıyorum....

gittiğin şehirden hiç mektup atmadın bana.
bense,
fakir bir babanın çocuğuna alacağı
bir bisikleti bekler gibi
umutla bekliyorum hâlâ..

sandığın gibi değil.
herşey bitmedi henüz.
ölen papatyaların yerine,
plastik güller koydum.
arada bir suluyorum..
delirmedim henüz ,
sadece kendimi kandırıyorum...

sadece sensizliğe alışıyorum.

sende unutmuyorsun beni,biliyorum
senin şehrin konusuyor diye sadece
farketmiyorsun...