Arif Olan

Gülünce gözlerinin içi gülecek,
Ağzını kocaman açmayacaksın.
Zerafet olacak tebessümünde,
Etrafa tükrükler saçmayacaksın.

Sayısı normalde otuz ikidir,
Bilmeyen yok, ne gerek var kanıta?
Gözlerdedir hikmeti has gülüşün,
Anlamı yok! Zarif neden sırıta?

Mal mısın, azı'nı göstermek niye?
Bir çift dudak verilmiş ayıbını örtmeye.
Sen kurumlan diye mecbur muyuz biz senin,
'Boşboğaz'da salınan küçük dilin seyretmeye?

Abartma, görülür yürekten güler isen,
Her daim farkedilir kendini bilir isen,
Eğlenmek hakkın evet, gülmek en doğal coşku,
Zerafet özün olur, erdem'i beller isen.

Densize gerek tarif, küpe yap kulağına:
Erdemli vakıf olur adabın yordamına!
Gülmüyorsan sen içten, gösterişse amacın,
Ermeye sezgin yetmez bu hicvin anlamına!




Bu eser, www.sahiplen.com tarafından koruma altındadır.
İzinsiz kullanılması halinde yasal yollara başvurulacaktır.