Arındım Böyle

Yükseklerden uçar,yere inmezdim,
Yerlerde yüzüstü,süründüm böyle.
Attığımı asla geri almazdım,
Ellerin varına yerindim böyle.

Başım havalara tuttuğum oldu,
Ucuz alıp yüksek sattığım oldu,
Çok zaman kendime yettiğim oldu,
Hazırı bitirip darındım böyle.

Ağa idim,paşa idim,bey idim,
Eğri doğrultmaya denen heyy idim,
Aslı nesli belli köklü soy idim,
Dünüm bugünümle göründüm böyle.

Atlas,ipek,yün ve harir giyerdim,
Mavinin içinde beyaz severdim,
Libastan libasa ölçüler verdim,
Sonunda abaya büründüm böyle.

Bu Dünyü çıkışlı inişli imiş,
Bir elemde altın birinde gümüş,
Meğersem devranın sonu yoğumuş,
Elden çıkanlara yerindim böyle.

Ömer Çetinkaya hallerin size,
Gözlere gösterdi dökerek söze,
Kabuğa bulaşan değmedi öze,
Çok şükür duruydu arındı böyle...

03.01.1992

CONGERİ