Arkadaş

Of be arkadaş sensiz geçiremiyorum günleri
Senle olamıyorum sensiz geçiremiyorum günleri.
Senle beraber dolaşırken bizi görse birileri
Üzülürsün, üzülürüm birden yaşarım seneleri.

Çıkmazdayım yarınsızım amansızım yok sonum
Ne ışığı görünür ne de sonu, meçhuldür yolum
Bıraksam da bırakmasam da bir türlü olmazlardayım.
Ve ben bugünü yaşadım dünü olmayan yarınlardayım.

Ah be arkadaş niceleri gelip geçti niceleri yıktı geçti beni
Niceleri vardı verdiğim değerle satın almaya kalktılar beni
Yine de sustum öylece kaldım bekledim beni terk etmelerini
Ve terk ettiler de noldu sanki, inan hiç tınmadım gitmelerini

Belki fırtınalar koptu yüreğimde belki acı çektim
Ama belliydi, bu bunları bir gün mutlaka görecektim
Bir gün ansızın, belki haberli belki habersiz terk edilecektim.
Şimdi terk edildim, yarından kurtuldum ve sineye çektim.

İşte arkadaş, hayat yorgunuyum sığınmış gibiyim sana
Bıraksan dayanamayacak direnemeyecek gibiyim hayata
Sana anlatmak seni dinlemek hayatta bağ oluyor bana
Belki sana basit gelir inanmazsın ama, bu yetiyor bana.

Ne olacak bilmem ama, bana acımadan, bırak sürsün bu durum
Lakin ben bileyim ki her yorgunluğumda karşımda seni bulurum
İster telefon et, ister çık karşıma, ben böyle de mutlu olurum
Anla işte bu böyle olunca hayata direnecek gücü ancak bulurum
Yalnız beni terk edeceksen şimdi et, yarın edersen kahrolurum.

22/05/2010 01:30 vysl