Arkadaş

Yaşanası zamanda, şuurlu sevdalara,
Beyhude kapattık kapılarımızı
Ser verip, söz söyletmediğimiz davalara...
Birer birer...
Nasıl çiviledik pencerelerimizi...
Kırıldık... Ezildik... Yıprandık...
Ve
Yıpratıldık...
.....
Kader deyip, olmazları olur saydık...
.....
Aldandık...
.....
Rıza almış hislere kahrettik...
Benliğimizi terk edip dönmeyen,
Uygar duygulara kurşun sıkar olduk...
Bizi utandıran,
Bedbaht sevdalarla avunurken,
Nafile...
Nefrete tapar olduk...
.....
Bize ne oldu ARKADAŞ...
.....
Arzın merkezine mantığımızı,
Neden gömdük...
Gömdük de...
Aklımızın elinde, nasıl perişan olduk...
Bizi kim anlayacak diye az mı bekledik?
Az mı feryat ettik?
......
Az mı harcadık kendimizi?
......
Biz kime ne yaptık, ARKADAŞ?
.....
Yada kimler bize ne yaptı?
Kim unutturdu bize gülmeyi?
Gülerken güldürmeyi,
Sevdiğimize ölmeyi
.....
Hatırlar mısın ?
.....
Eskiden, ne hayaller kurardık...
Şimdi...
Neyin hayalini kuruyoruz...
O hayallerimizi kim aldı elimizden,
.....
Biliyor musun ?
Bizi kim ?
Ruhsuz ve çorak bıraktı, ARKADAŞ...

_________yorgunkalem.