Arkadaş

ne ten budaklandı ne de törpü yedi gönül
ten soyuldu,gönül harap halde
parçalanmış tamiri zor
ne kadar yaksada,elbet sönecekdir bu kor
arkadas zaman aşımında,belki rafta tozlanmış bir kitap
arkadaş zihin harmanında yolcudur artık
okuduğum kitaplar rafta kalmaya mahkum
sende okundun ve bittin arkadaş
tatlı dilinle keşke içirmeseydin zakkum
hiç bitmeyecektin hikayemdin arkadaş
sen istedin yanlışları verdin bana
bir yerden açık verdin belli ettin kendini
geri dönüşü zordur arkadaş
ah'ım olmadı sitemlerim sessiz
duy yada duyma benim için yersizsin yersiz
kalb gücendi bir kere
sanma ki kaldım ben kimsesiz
ben benimle doğdum arkadas
yol ayrımı artık yok yanında yoldaş
söz söylendi bir kere
arsız dilin yontulmaya muhtac
ben yontamadım benden bu kadar arkadaş
umarım geri dönüşü olmaz
varsa sende eğer yürek
özür dilemek bile olsun uzak
cikolatalara karnım tok
ben büyüdüm artık arkadaş
varsa sende yürek
sende büyü biraz,cümlelerinle savaş
benden hatırladığın son anı söylediğn söz olsun
unutmayacagın çok gecikmiş kabul görmeyecek gelmeyen af
özürlerini kendine sakla
artık hayatımdan sen edildin muaf
yolcusun benden ırak benden öte arkadaş
yosun bağlasada gözlerim
okundun bittin sen arkadaş...