Arkadaşım Eşek

Sabahın ayazında güneş değdi gözüne
Çalsaydı biraz daha uykudan
Vurdular sırtına ağır yükü
Sormadılar _Gık! Bile diyemedi.


Eşek aşağı... Eşek yukarı...


Anırdı durdu...
Dağ, taş, bayır derken
Kızılcık sopasıyla
Sudan gelinceye kadar
Vurdular kaba yerine
Acımadan.
Bitince gün, seçtiler;
Göz pınarları yaşlı
En güzel gözlü e ş e k.


Yorgun yiyecek hali yok
Koydular önüne bal börek
Arpa yedi karnı tok!
Söylendi huysuz sahibi;
_Ne anlar e ş e k ( Oğlu eşek )hoşaftan?


Eşek aşağı... Eşek yukarı...


Oynarlarken "uzun e ş e k"
"Bizim köyün imamı,
Alttan verir samanı,
Üstten çıkar dumanı.
Çattı da pattı kaç attı? "


Derken;
Okkalısından iki tokat
İndirdi kocaman kadın
_ "Seni e ş e k sıpası seni!" Diye
Çekti uzattı kulaklarını.


Karıştı kafası!
İki ayaklılar da e ş e k m i ş!


Çocuk sarıldı can havliyle;
_ Kurtar beni, cefakâr dost!
Atladı sırtına... Uzaklaştılar
İkisi de mutlu...


Eşek aşağı... Eşek yukarı...


Sütü eş değermiş anne sütüne!
Sıra dışı... Herkesin sevgilisi
Zulme karşı; inatçılığı.


_Soksun dilimi e ş e k arısı...
Gel hadi...Bekliyorum...
Eşek Cennetine..


Derdi ki babam;
_Eşek yine hep eşek....
"Arkadaşım eş arkadaşım eş arkadaşım eşşekkkkkkkkkkkkkkkkk... " Barış Manço