Arkası Bilmem Ne Zaman -1 / Babamın Okumayacağı Mektup

Güneşin doğuşunu seyir, beni hep sinir ediyor
Küçük yaşta erken kalkmaktan iğrenmemden mi bu
Yoksa babama kızmamdan mı bilmiyorum
Sabahın o soğuğunda sevmediğim yaşlılarla
İğrendiğim utangaç ve komik olmayan espiriler
Beni daha fazla yemem konusunda zorlayanlar
Açıkçası toplumun istediği her şeye boyun eğmek
Beni sürekli ve gıdım gıdım biriken bir nefret patlamasına sürüklüyor
Sosyal insanların arasında hint fakiri gibi hissetmek
Bir günde onlardan çok para alıp
Yani babamın alıp bana az az verdiği
Utanç içinde olmamı sağlıyordu
Küçük yaşta insanların size bilmediğiniz
Ve öğrenmeye çalıştığınız şeylerden dolayı fırça atması
Bunun yanı sıra haddinden fazla dini sorumluluklar
Gözü paradan başka bir şey görmeyen
Bencil ve içten pazarlıkçı insanlar
Başkan edalı muhtarlar
Ve bu tiplere sinirlenip çocuğunu azarlayan bir baba
Hiçbir şeye hayır diyemeyen
İnsanların yüzüne gülüp
Ortamdan ayrılır ayrılmaz
Bana kısık sesle onları kötüleyen bir baba
Onun gözünden bakılacak olursa
Yalnızca bizim için çalışan
Yaşlanınca rahatını düşünen ama
Ölüme en yakın anda bile inşaatta çalışacak olan bir baba
Ondan uzak durmak istiyorum
Benimle idare edercesine konuşmasından nefret ediyorum
Hep iyilik timsali gibi olmasından da
Çocuklarına yalnız ergenliğe kadar şakalar yapmasın
Hayatı bu kadar umursayan ve ciddiye alan biri olmasın
Başka şehirlerde bile o ne der diye düşünmek istemiyorum
Memleketi sevmiyorum
Onun parasını sevmiyorum
Bu kadar sessizsem eğer
Ve gölgemden bile korkuyorsam
Suçun hiçbiri senin değil
Suçta suçlu da gidemeyen benim
Bir gün iki ortalı bir defter alıp gideceğim
Bir daha dönmemek üzere
Kara kaplı defter
Açılacağın gün yakın