Arkası Sıcak

ağlamayı kes
sen böyle sulu sepken oldukça
fikir duruluyur
bir tuaf gülümsüyor ay
sana yakın olanı anlattıkça
çe ler ça lara
mümkünü yok anlamlı bakmaz
hele dur
bir hatırını sorayım şu çocuğa
neyimiş derdi anlayayım
bakarsın gözleri dolar
beraber ağlaşırız
bir başına soğuk olur naftalin kokusu
hava durulacak gibi değil
sokağı öyle bir seyrettim de
eskiden bardağıma badeler dolduran sakilerin
hepsi ölmüş
peh
bu hapşırık da nerden çıktı şimdi
uyumaya yakın her şeyi unutacaktım
bir baktım ki sokak ıslanmış
bende koyuverdim ardından
niyetim güldürmekti kendimi
hemde en çalımlısından

kuyu kokuyordu çocuğun gömleği
sarılınca düştü gardım iki yana
kimsin be alimcik
bu kadar ağlarmı insan
arkası sıcak haziran yağmurunda.