Armoni

Eskimiş bir zaman diliminde,
-gece yarısı-
Tam da bir kadının intihar mektubundan kalan
Bitkin düşen bedenin sızmış rüyası.
Derinden gelen,ama yineleyip kendini
Derinlerime inen bir dokunuş
Sadece bir dokunuş bu, hiç bir şeye benzemeyen

Ürpermeyi, titremeyi birazda.
Tüm geçmişimi unutmayı
İsterdim gözlerimi açtığımda.
Şimdi söyle dedim!!
-sessizliği dağıtmadan-
Ama önce düşün,düşün ki ben bir ölümlüyüm.
Suçlarımda bağışlanmam bu dünyaya ait.
Sadece bu dünyaya,hiç bir yere benzemeyen.

Birer kadeh içmeliyiz dedim,gülümsedim.
-bu saatte mi?
-Evet.
İhtiyacı var sesimin tutunmaya
İhtiyacı var tütün kokusuna.

Sonra,

Sesimin yankısı boşluğa karışırken
Sözlerim yine lâl,
Susuyorum,merhamet dokunmayan gecelere
Sadece bir susuş bu,hiç bir dile benzemeyen.

Şimdi,

Bu sessizlik dağılmalı yerinden
Düşünceyi her bir hayal ürkütmeli
Giderek artan iştahla.
Pıhtılaşmaya yüz tutmuş,ertelenmiş kuşkularım var benim.
Gereksiz biriktirilmiş satırlar arasında.
Bir düş verin bana,gerçekliği arayan
Sadece bir düş olsun,hiç bir şeye benzemeyen..