Arsız Düşlerim

Rüzgarlı akşamlar yontarken
Bir maden işçisi gibi titizlikle
Ve de asgari ücretle
Yüreğimi
Taşıdığım bütün sevdaları armağan ediyorum sana
Göçük altında kalıyor düşlerim
Sığınmışım bir limana
Bekliyorum
Beyaz sancaklı gemi
Gelecek bir gün
Kırık dökük eski ahşaptan yapılmış
Bu köhne limana

Sonra bağıracağım tüm sevdaları
Baştan aşağıya
Sırf sen istiyorsun diye
Arınacağım karanlıklardan
Ve mavi boncuk takacağım gözlerine
Denizime dalga vurmasın diye

Aman ha kimse duymasın haykırdığımı
Saklı kalsın düşlerim
Kalsın ki seni hep sır gibi seveyim
İnsanlar bilmesin
Dünyanın bütün aşkları
Kalbimde yeşersin

Eğer gizlice seversem seni
Ayrılık girmez aramıza
Geçersen bu denizi
Saçların köprü olur
Ben de yenerim bu geceyi
Ve sabahlar tutsağım olur
Ben senin her şeyin

Yıldızları sıraladım kapı önüne
Döktüm yağmurları geçen gece gözlerime
Peşim sıra geldi sensizlik
Kederim ise bitmeyen bir sessizlik

Üşüdüm çokça üşüdüm
Duymadın ya titreyişimi
Ağladım gökyüzüne ağladım
Kuşlar sildi yaşlarımı
Sen uçak penceresinden izlerken beni
Ben terk ettim senle dolu düşlerimi

Arsız kuşlar nasıl da birbirlerine bağlılar
Ellerimiz de bir zamanlar namus yoksunuydu
Ki hiç ayrılmazdı onlar
Karanlık kapıyı çalana kadar

Yazdım yine bir mektup güzelliğine gelsin
İçinde düşlediklerim var
Bu düşler seninle başladı seninle bitsin

Sal gözlerini denize artık dursun dalgalar
Bir öpücük kondurdum güneşe
Yansın el ele tutuşan tüm arsızlar..