Artık Seni Sevmeyeceğim

Seni tekrar sevemeyecek kadar ruhsuzum artık.
Gözlerimden yaş misali düşüşünü,
Seyrediyorum öylece.
Nasıl süzüldüysen içime,
Aynı şekilde gidiyorsun işte...

"Sessizce..!

Ne değiştirebilirki bundan sonra bu kaderi?

Sen mi?

"Güldürme beni...

Her gidişinde dünyamı bir hiçe sayan,
Hüsranımı görmezden gelen ...

Uğruna nice ağıtlar yakılan,
Nice şiirler yazılan.
Adını kalbime kazıdığım...

"Sen...?

Ne olur güldürme beni haline...

Gelirsen diner sandığım yalnızlığım durulmuyor.

"Artık....

Meğer kendimeymiş yalnızlığım,
"Ağır geliyor...

Yaralarım onarılmaz artık.

Aşkından kurtuldum ya,
İllaki bir iz yapışacak yakama.
Çek gölgeni peşimden,

"Çek.

İnan sensiz daha mutluyum ben...
En acı anlar boğazımda düğümlü işte.
Ne kadar yutkunsamda,
Hazmedemiyorum onca kırılmışlığı.

Sendeki ise;
Sadece vicdan rahatsızlığı...


Hiç beklemediğin anda;
Vuracağım kalbinin en derin orta yerinden...

Aniden gelişin,
Ve
Gidişin gibi,
Hatta tekrar tekrar dönüşün gibi olacak herşey.

Tüm acılarımı yakıp küllerini göndereceğim sana.
İbret-i âlem olsun diye,
Beni biraz olsun anla diye,
Bir daha geri dönme diye!!!

Gün oldu,devran döndü,
Sen niyetlendin bu kez sevdama.
Gel bakalım kapıma.
Hâlâ,
Hâlâ açan bir ben var mı ardında?

Üzgünüm...

Seni tekrar sevemeyecek kadar ruhsuzum artık.
Bu kez de sen anla...!!!
Kırılmış kalbin tamiri olurmu acaba...
Yorgun düşlerimin sahte sevgilisi