Arya

Her öğünün tedavüldeki buyruğuydu
dağıtılacaktık kum misali
tepinip durduğunda müfrezeler göğsümüzde
morlar giydirdik iyimserliğimize

Ari
Arya`ydın
menevişlenirdin yazgımızın kıvrımlarında
orada gördüm
ıslak bir ışık vardı kanatlarında

inzivaya çekildiğin notlar
ve usanmadan üstüne kapanan sürgünlerle mimledin
alnı artık bizde lekeli
lanetlediğimiz bu yüzyılı

kudurgan küfür seansında
yaslanırdım pürüzsüz saflığına
korkuya kaygısız duldalarda
ilerledikçe borçlu kalırdım
ürküntüsüz bir yolculuktun içimde

yüreğinin kıskacında kaldı
aldatışa gazel okuyan dostluklar
bilinmez yerleri askılara kaldırdığın sefaların
açlığın beslendiği sicilinde
köreldi dişleri en suzani ezaların
erliğin amentusunda belgilerin görünmeden
kim diyebilir erken bir çığlıktın
duyulmayacak olan
K İ M? ! ! !

kara suların kıyısında çölle kelepçelenenler
bir geldi
pir gitti
kusuru kusursuzluktu dediler

köprüydü meyveye duran tazeliğin seherde
uğultulu tenhalıkta konuşmayı öğrettiğin volkanlar
uzanıyorsun şimdi
yönün yalnızlık`tır çarmıha gerilen
yüzünde....ebediyetle mumyalanmış bir huzur
uzanıyorsun....