Arz I Ahval
Bir deli şairim dedim kendime
Dervişlik hırkası neyime benim
Dostları sararım gönül bendime
Gül diken tenime batıyor benim
Hergün gam yazarım bitmez ki ahım
Bir beyaz sayfadır benim durağım
Elbistan ovası çorak toprağım
Yaş iken bükülmüş bellerim benim
Babadan miras tı yokluğun tümü
Kırka kadar heba ettim ömrümü
Eyyuba benzettim bende sabrımı,
Tahammül kalmadı dilime benim
Bir tomurcuk açtım iki dal verdim
Çiçek çiçek gezdim azcık bal derdim
Halim arz eyledim pirime sordum
Kırık sazım çokmuş elime benim
İşte arzu halim işte ahvalim
Doğru bildiğimden şaşmıyor dilim
Ahmet nacizane bir garip kulum
Kin kibir yakışmaz gönlüme benim
AHMET BOGÜN
GEBZE
11/07/2009/
Yine çağlamış şair yüreği...
Kutlarım