Arzular

Mutluluk zemheri dört mevsim
Gecelerin siyahında vurulmuş dem
Demleniyorum elemin gölgesinde ben
Can veren bir elin ışığına hasret bu beden

Umutlarımı unuttum yaşanmışlığımın zamanda
Çocuksu düşlerimi düşleyemiyorum biçare akılla
Gelen vurdu gitti kör kuyulara attı, can olan bakışımla
Arzular köreldi, kör bakışın kör yanlarında

Suskun yüreğin gel dokun kor kalmış sol yanına
Umut ver yeşert buz kırağı damlaları kır bakışınla,
Can ol, han ol,ruh ol,ruhsuz kalmışların şafağında,
Arzu demişler adıma Gönül maviyi arzular da arzular.



19.08.20010